Xosé Fernández Ferreiro comezou a deseñar o personaxe de "Ulcis" entre 1958 e 1963 e traballou nel ao longo de toda a vida. Aquel universoliterario espertou a admiración dos seus compañeiros de Brais Pinto,especialmente a de Reimundo Patiño e X. L. Méndez Ferrín, que di nolimiar deste libro: "Era o Fernández Ferreiro que estabamos esperandocon sede nóntida". Estes contos surrealistas penetran na esencia máisfonda e escura do ser humano, alí onde nacen os mitos e as lendas, ospesadelos e a violencia, onde se desvelan os arquetipos dun mundoinferior, situado máis alá da consciencia, pero que habita en nós e,ás veces, nos posúe. Esa é a enorme e grandiosa forza de "Ulcis", oderradeiro libro do autor de Nogueira de Ramuín, libro no quetraballou ata os últimos días da súa vida e que deu por rematado nooutono de 2015. Agora, Xerais publica postumamente este libromagnífico e singular, da man de Francisco Fernández Naval, que achegatamén o epílogo, e con limiar de X. L. Méndez Ferrín.
