Nestes poemarios o autor soubo conxugar o pulo creador das vangardasde principios do século XX coa inspiración herdada da poesíagalego-portuguesa. A carón do simbólico e ousado itinerario de Mar aonorde, a perfección anovadora de Poemas do si e non compleméntase coaaudaz recreación da tradición medieval en Cantiga nova que se chamariveira. Poesía escrita, por outra banda, en plena Segunda República,cando a cultura galega gozaba dun esperanzado período de esplendor.