O xornalista Henrique Alvarellos comezou este diario íntimo no mesmointre de saber que ía ser pai. Aquí están as risas, os acenos, asanécdotas, as experiencias e mesmo «as medras» do novo ser, do cambioradical na vida de quen afronta a pater-nidade. A súa intención eratamén ir reflexionando sobre o papel do pai, esa función que ninguénadoita tratar, deténdose exclusivamente no intransferible labor danai. Pois ben, aquí, un pai. O pai en primeiro plano, coprotagonistadesde os primeiros días da vida do fillo. Durante cinco anos o autorviu medrar o seu fillo e gozou con el, que pasou de bebé a neno. Peronestes cinco anos foi tamén o tempo en que, inesperadamente, o autorperdeu a seu pai. O resultado desa sacudida, desa contusión son aspáxinas deste Diario dun pai acabado de nacer. Páxinas iniciáticas que envolven grandes momentos de ledicia, de ilusión e futuro, a caróndos momentos de desesperanza, de confusión e de dor.
