Na pequena aldea de Vilaxeada vive Minia Senín, velliña de cabelos brancos e ollos tenros. Devecendo polo agarimo dos seus veciños, chora miudiño ata que un día o seu amigo o sol cambiará a súa sorte. A través dun contiño entrañable e de gran sensibilidade, a autora mergulla nos nosos sentimentos espertando a tenrura e lembrándonos que non custa nada repartir aloumiños a esgalla.
