Manuel Vieites García fixo a traducción de Vellos tempos e A festa deaniversario, dúas das pezas máis representativas de Harold Pinter, undos autores máis trascendentais da dramaturxia inglesa contemporánea,que ocupa un lugar central na historia da literatura dramática douniverso mundo.Pinter, membro de Amnistía Internacional, ten alentadoa creación de moi diversos foros de debate, sempre na defensa dosdereitos civís, da liberdade de expresión e contra a censura. Situadoinicialmente pola crítica no ámbito do que se deu en chamar "teatro do absurdo", a súa obra reborda calquera tentativa de etiquetado econstitúe unha singular aproximación ó estudio da conducta humana eunha denuncia permanente das diferentes maneiras en que ototalitarismo invade e se instala na vida cotiá.En Vellos tempos e enA festa de aniversario aparecen as tres cuestións claves para analizar a obra de Pinter: a ameza que permanentemente acosa ó individuo, doque xamais sabemos como vai aparecer e cales son as súas causas efinalidades, as dificultades para establecer unha comunicación entreos seres humanos que vai máis aló dos tópicos e dos lugares comúns cos que se inician as dúas pezas, e a imposibilidade de verificar ou darpor certos determinados acontecementos do pasado que condicionan opresente.A dominación e a crueldade, xunto coa extrema fraxilidade doser humano que pode ser destruído, desintegrado, nun simple instante,e non importa tanto saber que é o verdugo senón constatar que osverdugos existen, quizais sexa unha das conclusións que o lector poida tirar da lectura destas dúas excelentes pezas.
