Esta obra debería entenderse dentro dun xogo de trindades. Un tríptico que encarna un feito común para as diversas figuras e, ao tempo, vela para que permanezan separadas, non resoen. Non se trata dun poematripartito senón que presenta tres conxuntos de anotacións para unmesmo texto indivisible. Unha voz que se afasta do lírico senrexeitalo, buscando recursos na poesía épica e no ensaioantropolóxico. A vista sitúase nun lugar privilexiado, dotada deutensilios que lle permitan transitar as dimensións da cidade. E, asíe todo, a perspectiva faise táctil para perder a finalidade económicada visión individual.
