Aínda que a súa pel era branca, Xián nacera no continente africano enunca se sentira estraño alí. Nin xamais percibira nos congolesessinais de animadversión cara á súa persoa. E, a pesar de que agoraestudaba en Estados Unidos, seguía amando aquela terra. Por isoarelaba reencontrarse coa paisaxe, coa selva, de cores tan intensas:verdes, amarelas, grises, laranxas, marróns... Regresaba á casa do seu avó, director do Parque Nacional de Virunga, regresaba ao seu fogar.O que non esperaba era que a súa chegada coincidise cos ataques dunvello león solitario, nin que o feiticeiro Buku puxese a xente dospoboados en contra da súa familia. E tampouco esperaba que a súacompañeira de xogos se convertera nunha beleza de ollos brillantes que destacaban no óvalo do seu rostro escuro coma a noite.
