En Papaventos, Xavier Queipo transpórtanos desde as douradas praias de California ó País da Brétema, pasando por Chicago, a cidade onde oprotagonista coñecera o frío e a felicidade, o amor e a estabilidadeemocional. A historia de Papaventos ten a súa orixe na morte deGiovanni Portiero, traductor de José Saramago ó inglés. Portieromorreu cego, logo dunha longa enfermidade incapacitante e ó pouco derematar a traducción de Ensaio sobre a Cegueira. Saramago contoullo,totalmente abraiado, a Donzelina Barroso, nunha entrevista que lleconcedeu para a revista literaria The Paris Review, editada en NovaYork no inverno de 1998, logo de recibir o Premio Nobel. Xavier Queipo quere "que ninguén procure outra semellanza. Agás esta anécdota, quedá orixe ó conflicto da novela, o resto da trama, é ficción. Porrespecto a Portiero. Por respecto a Saramago. Por respecto a quen leaesta novela".A partir, pois, desta anécdota real Queipo ensarilla unha historia que narra a desposesión da luz, a privación da seguridadeque ofrece a percepción dun mundo de coordenadas coñecidas, para semergullar na loita interior dun personaxe enfrontado coafatalidade.Papaventos é unha novela de amor e confusión, de busca edesposesión dos sentidos, unha viaxe iniciática, unha procuraconstante da iluminación e do equilibrio.
