Os tesouros son, sen lugar a dúbidas, os seres máis extraordinarios esublimes da mitoloxía galega. Calquera outro nume ûfeérico,seráfico ou diábolicoû foi concibido polo estro popular para servilosde avatar, espantallo, séquito ou paladín. Arredor dos máxicostesouros, enfrascados na súa salvagarda, rebolen mouras, mouros,fadas, serpes, lagartos, demos, trasnos, xigantes ananos, e apreservación da súa transcendental integridade é leitmotiv nos contosda tradición oral.
