A Nicolás anóxao a escola pero pásao fenomenal cando visita seu TíoDelio, que é reloxeiro e vive nun vello vagón de tren, que el mesmoamañou. Alí, tío e sobriño consultan libros e pasan os melloresmomentos observando o curioso mecanismo dos reloxos e a engrenaxe dassúas diferentes pezas. Un día, na caixa dun reloxo antigo, descobrenun antigo cofre que contén unhas cartas de amor -que fan referencia adesavinzas familiares, herdos e a un obxecto misterioso-, un panocunhas iniciais bordadas que envolve unha presa de xoais e unhasmoedas antigas. Daquela deciden investigar. Para iso conta con Ramiro, Sol e Társila, os amigos de Nicolás. As esculcas levaranos acontactar cun anticuario da cidade e despois cunha señora pertencentea unha familia nobre que era a propietaria dun pazo deshabitado deEiravela, de onde inicialmente procede o reloxo. Todos os catroacodirán ao pazo nunha misión un tanto arriscada, pero chea desorpresas.Xabier P. Docampo en O Pazo Baleiro deixa albiscar a súaafección pola literatura de aventuras cando eses catro amigos tratande desenredar xuntos un misterio da aldea onde viven e que se remontaa tempos moi afastados. Docampo retrata con eses catro nenos catrouniversos diferentes: a rapaza tímida, a valente, o neno independentee o honesto, catro calidades coas que os rapaces conseguirán o que sepropoñen. Pero aínda hai algo máis. Amais dunha historia de aventurastamén o é de solidariedade, de comprensión e de respecto á diferenciapois o misterio comézao Delio, que é o retrato dun ser marxinal,extravagante, incomprendido, pero apaixonado polo seu traballo ecómplice co seu sobriño, a quen lle demostra que o importante é actuar como un pensa.En O Pazo Baleiro, como nas mellores novelas deaventuras, o lector ou a lectora sente que hai algo prohibido. Unhanovela de corte clásico que de seguro ha cumprir un dos desexos doautor. "Gústame pensar que para cada libro que escribo existe alguén a quen lle gusta lelo".
A Nicolás anóxao a escola pero pásao fenomenal cando visita seu TíoDelio, que é reloxeiro e vive nun vello vagón de tren, que el mesmoamañou. Alí, tío e sobriño consultan libros e pasan os melloresmomentos observando o curioso mecanismo dos reloxos e a engrenaxe dassúas diferentes pezas. Un día, na caixa dun reloxo antigo, descobrenun antigo cofre que contén unhas cartas de amor -que fan referencia adesavinzas familiares, herdos e a un obxecto misterioso-, un panocunhas iniciais bordadas que envolve unha presa de xoais e unhasmoedas antigas. Daquela deciden investigar. Para iso conta con Ramiro, Sol e Társila, os amigos de Nicolás. As esculcas levaranos acontactar cun anticuario da cidade e despois cunha señora pertencentea unha familia nobre que era a propietaria dun pazo deshabitado deEiravela, de onde inicialmente procede o reloxo. Todos os catroacodirán ao pazo nunha misión un tanto arriscada, pero chea desorpresas.Xabier P. Docampo en O Pazo Baleiro deixa albiscar a súaafección pola literatura de aventuras cando eses catro amigos tratande desenredar xuntos un misterio da aldea onde viven e que se remontaa tempos moi afastados. Docampo retrata con eses catro nenos catrouniversos diferentes: a rapaza tímida, a valente, o neno independentee o honesto, catro calidades coas que os rapaces conseguirán o que sepropoñen. Pero aínda hai algo máis. Amais dunha historia de aventurastamén o é de solidariedade, de comprensión e de respecto á diferenciapois o misterio comézao Delio, que é o retrato dun ser marxinal,extravagante, incomprendido, pero apaixonado polo seu traballo ecómplice co seu sobriño, a quen lle demostra que o importante é actuar como un pensa.En O Pazo Baleiro, como nas mellores novelas deaventuras, o lector ou a lectora sente que hai algo prohibido. Unhanovela de corte clásico que de seguro ha cumprir un dos desexos doautor. ´Gústame pensar que para cada libro que escribo existe alguén a quen lle gusta lelo´.
