As palabras non voan, as palabras quedan. Pero é certo que son quen de viaxar. Onde? Nos nosos oídos, nas nosas mentes e tamén polo vento.Cando os refachos crean remuíños as palabras poden mesturarse,enleándose as voces.Son tan importantes que Marcos e Sofía, igual que farías ti, coidandas súas palabras. Antes de que saian pola boca e unha vez que se fanoír. Son un tesouro. Tanto, que haberá quen as queira roubar. Quenserá ?O ladrón de voces??
