Esta Memoria do corpo é un tempo de investigación para o autor. Dentro de si mesmo, como debe de facer o poeta. É, sen dúbida, o seu mellorlogro. E a frase non é arriscada. Así o sente o creador, que viaxadende o barro por corpos e iniciacións eróticas e camiños que, comatodos os periplos, nos devolven ao punto de partida. Á palabra quefunda o mundo. Aos sons primeiros que nos explican. Un poeta espido.Unha poética alicerzada na palabra. Cinco anos despois. E todo o mundo aquí contado.
