Narrar a propia vida coma se se tratase dunha novela, con personaxes e feitos que nacen do mundo cotiá que logo medran co alimento daimaxinación, velaí o acerto de Anxos Sumai. O seu diario na Internetarrequéntase nas páxinas deste libro no que a escritora de Catoiratoca unha melodía coñecida pero faino duna maneira diferente. Melodíade días usados logra o que debería ser o obxectivo da literatura:facer que os lectores e lectoras se sintan entre amigos, que coñezanos espazos dunha biografía persoal coma se fosen os propios, quecompartan alegrías, medos, emocións e gañas de vivir co personaxe queAnxos fai de si mesma. Un diario que é case unha novela, ou unhanovela que é coma un diario, un libro escrito coa convicción de quencre nas cousas miúdas, de quen descobre, coa ollada limpa, unharealidade común á xenté e que a literatura transforma, volve máisrica, distinta, e fai brillar coma se fose do trinque.
