FENDA, LOUCURA E MORTE

O feito de reunir nun mesmo volume estes catro relatos (``A páxina enbranco´´ de Karen Blixen, ``O papel de parede amarelo´´, de CharlottePerkins Gilman, e ``O indulto´´ e ``O encaixe roto´´, de Emilla PardoBazán) non é un feito arbitrario. A pesar da distinta procedencia dasescritoras, danesa, americana e española, e incluso de época, teñenunha mesma liña ideolóxica. Charlotte Perkins e Emilia Pardo Bazánescriben na segunda metade do século XIX e primeira do XX. KarenBlixen comeza a escribir tarde, no ano 1931, ao seu regreso de Africa. A orde, neste volume, non corresponde coa cronoloxía da creación,Senón coa significación da propia historia. Parten dun feito clave: aperda da virxindade, da pureza, considerada como valor supremo dasmulleres, para seguir co matrimonio que, unha vez perdida esaintegridade persoal, condena as mulleres á dependencia, aoinfantilismo, á perda da confianza en si mesmas e, no peor dos casos,á morte. Nestes relatos encontramos unha crítica común a estainstitución e á condición social das mulleres. Baixo esta perspectivaideolóxica reunín e traducín estas catro historias que son catropequenas obras mestras, cunha profunda precisión psicolóxica, queconfrontan a política sexual e a problemática do matrimonio. Sonmagníficos documentos feministas. María Xosé Queizán.