É ben sabido que a historia ten una débeda coas mulleres. Moitas foron silenciadas, invisibilizadas ou agochadas por pertenceren a esexénero tantas veces proscrito.É tempo de cambio, de erguer a voz, de devolverlles o que foi delas,de crear futuro e restaurar (na medida do posible) aquel pasado.
É tempo de equidade. Por iso este libro, de xustiza poética, vai por e para elas, mulleres pioneiras, valentes e loitadoras.Feminino singular, en plural é un canto agradecido a mulleres queloitaron individualmente e con moitos atrancos pola súa colectividadepara intentaren acadar unha sociedade máis afable, xusta e deigualdade entre mulleres e homes. ***Neste libro encontrarás unha serie de poemas biográficos, ilustradospor Laura Romero, dedicados a mulleres galegas singulares, que fixeron cousas moi importantes pero que foron ocultadas e silenciadas aolongo da historia, tamén outros nos que recorda as mulleres anónimas,as máis próximas a nós. Poemas que comentan Sabela e Roi, unha nena e un neno coma vós, ásveces con sorpresa, porque non sabían dalgunha delas nin das súasvivencias e méritos malia os anos transcorridos.Animádevos a seguir a proposta de Concha Blanco e creade vós taménunha biografía ou poema sobre mulleres que consideredes singulares,que pensedes deban ser coñecidas para divulgar o esforzo que realizanno seu ámbito de actuación.
