Un portaavións fabricado cunha aliaxe do metal fundido nas TorresXemelgas, unha factoría de chalecos antibalas onde se dispara contraos traballadores para probas o xénero, un padriño da mafia afeccionado á música do Padriño de Coppola... Son algunhas das historias reaisque nos contan estas páxinas de Miguel Anxo Murado, escritas enprincipio como columnas de prensa pero concibidas desde a perspectivado escritor máis que do xornalista.
O lector atopará aquí non tanto opinións como parábolas, paradoxos ereflexións sobre asuntos tales como a relación entre as epidemias e asolidariedade, os inconvenientes de abolición do Purgatorio ou ocarácter máxico das mans dos políticos. Notas, en definitiva, arredorda actualidade e a vida que, como di o autor, "é como o emblema doteatro: unha máscara que ri e outra que chora".
