AA.VV
E xullo de 1927, Vicente Risco, Ramón Otero pedrayo e Ben-Cho-Sheycamiñaron dende Ourense a Santo André de Teixido, no cabo do mundo. En De camiños, viaxeiros e camiñantes, Santiago Lamas e Alfonso Matodesenvolven unha reflexión suxerente sobre o significado cultural dasviaxes, sobre a relación entre camiño e literatura, movemento electura. Sobre os peregrinos, paseantes, guías de viaxe, turistas evagabundos literariso, ademais das actuais e, nalgúns casos, perversas formas de camiñar. Desde a actualidade, o libro dialoga coa Galiciade inicios do século XX mediante un estilo aberto e rico, seguindo oronsel do ensaio e da digresión que descubriu e practicou con singular brillantez Michel de Montaigne.
