Esta é a historia dunha rula moi curiosa, aínda máis cá súa irmá, coaque comparte o niño. As rulas non teñen nome porque ninguén llelo pon, pero esta chámase Airosiña. Foi a primeira en botar a cabeciña fórado niño feito polos seus pais na póla dun vello carballo que había por tras dunha casiña de fiestras verdes. O primeiro que viron os ollosde Airosiña, ademais do ceo azul, das nubes brancas, e da siluetamalva das montañas ao lonxe, foron os cristais que pechaban unhagalería e, por tras deles, un obxecto de curiosa feitura. As lecciónsdos pais non lle chegan a Airosiña, que devece por saber que hai trasdos cristais da galería. A súa inmensa curiosidade e espírito deaventura lévana a seguir paso a paso unha das experiencias máismarabillosas que pode ter calquera ser vivo: o nacemento dunha novavida, a de Jimena.
