Case todas as lendas ancestrais galegas teñen algo en común, están,dun xeito ou doutro, relacionadas coa auga. Galiza é terra de augas. E hai fontes como as do Faro que poden ser beneficiosas, pero tamén hai fontes malas. Se nonáque llo digan a un peregrino que ía cara aCompostela e, na vez de seguir subindo, volveu para Penasillás.Cal é a causa de que en Galiza agochemos as pantasmas mentres enEscocia son reclamo turístico? Non queremos que se saiba o que pasanas nosas casas como acontece na do Alcalde en Mouricios?Quen non tivo medo? Pero os medos existen? E que pintan nos medos dehoxe os morcegos, os corvos ou os lobos ou o cabalo branco, que xaaparecían nos relatos celtas? Deamos unha volta pola igrexa dePesqueiras.E os pozos dos ríos nos que habitan as xacias, as penas das mouras, os tesouros... existen ou non existen? E os pozos sen fondo? Non haimellor cousa que dar unha volta polo Miño para sabelo.Este non é un libro que recree as lendas tradicionais. Tampouco sonrelatos nos que se recollen esas lendas. Outros xa fixeron moi ben ese traballo. Este é un libro que revive e actualiza os principais mitosgalegos e lles dá unha nova visión. Unhas narracións convertidas encontos de lareira, que os traen á actualidade, con humor e senchalecos mentais, para retratar tamén a sociedade actual á luz dascrenzas do pasado.Neste libro hai moito de lenda, pero aínda hai moito máis de verdade.Procure a súa para ver se lle encaixa.
Case todas as lendas ancestrais galegas teñen algo en común, están,dun xeito ou doutro, relacionadas coa auga. Galiza é terra de augas. E hai fontes como as do Faro que poden ser beneficiosas, pero tamén hai fontes malas. Se nonáque llo digan a un peregrino que ía cara aCompostela e, na vez de seguir subindo, volveu para Penasillás.Cal é a causa de que en Galiza agochemos as pantasmas mentres enEscocia son reclamo turístico? Non queremos que se saiba o que pasanas nosas casas como acontece na do Alcalde en Mouricios?Quen non tivo medo? Pero os medos existen? E que pintan nos medos dehoxe os morcegos, os corvos ou os lobos ou o cabalo branco, que xaaparecían nos relatos celtas? Deamos unha volta pola igrexa dePesqueiras.E os pozos dos ríos nos que habitan as xacias, as penas das mouras, os tesouros... existen ou non existen? E os pozos sen fondo? Non haimellor cousa que dar unha volta polo Miño para sabelo.Este non é un libro que recree as lendas tradicionais. Tampouco sonrelatos nos que se recollen esas lendas. Outros xa fixeron moi ben ese traballo. Este é un libro que revive e actualiza os principais mitosgalegos e lles dá unha nova visión. Unhas narracións convertidas encontos de lareira, que os traen á actualidade, con humor e senchalecos mentais, para retratar tamén a sociedade actual á luz dascrenzas do pasado.Neste libro hai moito de lenda, pero aínda hai moito máis de verdade.Procure a súa para ver se lle encaixa.
